Βιβλιοάποψη: "#Γαβγίσματα"

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Στο παρόν τομίδιο συλλέγονται άρθρα και κείμενα που έγραψα τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια και δημοσιεύτηκαν σε διάφορα μέσα. Τα πρώτα περίπου πενήντα κείμενα, αυτά για τα οποία δεν σημειώνεται πού δημοσιεύτηκαν, είναι από το δωρεάν διανεμόμενο περιοδικό της Θεσσαλονίκης Biscotto, με χρονολογική σειρά, από τον Φεβρουάριο του 2008 ως τον Οκτώβριο του 2012. Τα υπόλοιπα είναι από άλλα έντυπα ή ηλεκτρονικά μέσα και η προέλευσή τους αποδίδεται καταλλήλως.

Όλα είναι του καιρού τους, ακόμη και αυτά που δεν είναι επίκαιρα. Σαν τέτοια, οι ιδέες και οι σκέψεις που περιέχουν μπορεί να μην ισχύουν πια, ωστόσο όταν γράφτηκαν, ήθελαν πάρα πολύ να βγουν από εντός μου. Με ορισμένα δεν συμφωνώ πια ούτε εγώ, αλλά έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Scripta manent.

Πολλά από αυτά έχουν να κάνουν με τη μουσική, ειδικότερα το ροκ και ακόμη ειδικότερα με το συγκρότημα που με παθιάζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, τους Deep Purple, συνεπώς θα φαίνονται... κινέζικα σε όσους δεν ασχολούνται με το σπορ, άλλα έχουν να κάνουν με τη γενικώς εννοούμενη επικαιρότητα, που πάντα με κεντρίζει και θεωρώ σχεδόν καθήκον μου να τη σχολιάζω. Συνέλεξα τα κείμενα αυτά, όχι επειδή είχα κανένα ζόρι να συμμαζέψω τα γραπτά μου, ούτε κανένα ψώνιο να αναγνωριστώ ως συγγραφέας -αυτά τα σύνδρομα τα ξεπέρασα οριστικά, όταν διαπίστωσα ποιοι άνθρωποι γράφουν και εκδίδουν βιβλία. Τα συνέλεξα επειδή μ’ αρέσουν και για να τα έχω κάπου μαζεμένα και να μπορώ να τα δίνω σε φίλους, γνωστούς μου και αγνώστους, που ενδιαφέρονται. Συν του ότι μ’ αρέσει να βλέπω στη βιβλιοθήκη τού σπιτιού μου ράχες βιβλίων που γράφουν το όνομά μου. Συγγραφέας όχι, ψώνιο σαφέστατα ναι!

Υπάρχουν μόνο δύο κείμενα, τα τελευταία, που δεν έχουν δημοσιευτεί πουθενά και γράφτηκαν ειδικά για αυτήν την έκδοση. Ο τίτλος του βιβλίου προέρχεται από το προσωνύμιο «σκύλος» που με χαρακτηρίζει εδώ και πολλά χρόνια.

Η άποψή μου:

(γράφει η Γιώτα Βασιλείου)

Αστείο, τρυφερό, συγκινητικό, θρασύ, πολυλογούδικο, ατακαδόρικο, σπιρτόζικο, αγενές, έκφυλο, αυθάδικο, ειρωνικό, χλευαστικό...

Υπάρχουν χιλιάδες χαρακτηρισμοί και όλοι ταιριάζουν γάντι, στα "Γαβγίσματα" του Στάθη Παναγιωτόπουλου. Ένα βιβλίο για το οποίο ειπώθηκε πως, "είναι για την διανόηση, ότι είναι ο Υπερσιβηρικός σιδηρόδρομος για τις μεταφορές" (;;;) . Κατά την γνώμη σημαντικών ανθρώπων της τέχνης και των γραμμάτων δε, το συγκεκριμένο έργο "θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία"(!!!). Κι αν νομίζετε ότι μου σάλεψε και τα λέω όλα αυτά, δεν έχετε παρά να διαβάσετε το οπισθόφυλλο του βιβλίου και τότε η αλήθεια θα λάμψει σαν τον ήλιο!

Ποια είναι η αλήθεια αυτή; Μα το ότι τα "Γαβγίσματα" είναι ένα παλαβούτσικο, αστείο και συγχρόνως φρέσκο κι απόλυτα αληθινό, επίκαιρο και διαχρονικό σετ από ιστορίες, μαρτυρίες, απόψεις και προβληματισμούς του συγγραφέα τους.

Τι να πούμε λοιπόν για τούτο δω το πόνημα... Καταρχήν αν ψάχνετε ένα βιβλίο με αρχή, μέση, τέλος, πλοκή και ιστορία, καλύτερα διαλέξτε κάτι άλλο. Δεν θα σας κάνει. Τα "Γαβγίσματα" είναι μια συλλογή κειμένων από την πορεία του Στάθη, την τελευταία δεκαετία. Κάτι σαν τη συλλογή αποκομμάτων από εφημερίδες, που κάνουν κάποιοι. Κείμενα που έγραψε κατά την επαγγελματική του διαδρομή και κάνα-δυο ακόμα, τα οποία έγραψε επί τούτου, για αυτήν εδώ την έκδοση. Κείμενα που γράφτηκαν στο χαρτί, άλλα που δημοσιεύτηκαν στον έντυπο Τύπο κι άλλα που ανέβηκαν στα social media. Στο σύνολό τους οι ιστοριούλες αποτυπώνουν τις πιο μύχιες σκέψεις του δημιουργού τους: πώς βλέπει, πώς κρίνει και πώς νοιώθει για διάφορα συμβάντα στη ζωή του. Άλλες φορές το "βλέμμα" του είναι σκληρό κι επικριτικό. Άλλες πάλι κατεβάζει τα μάτια κι εξομολογείται. Ενίοτε τεντώνει το δάχτυλο και δείχνει σε συγκεκριμένη μεριά με σκανδαλιάρικη/κουτσομπολίστικη διάθεση. Ιδιαίτερη δε, αίσθηση κάνει η σχέση του Παναγιωτόπουλου με τη μουσική και τους καλλιτέχνες της. Βλέπουμε ή μάλλον ακούμε αγαπημένες ροκ μελωδίες να ξεπετιούνται μέσα από τις αράδες του βιβλίου.

Προσωπικά, διαβάζοντας τα #Γαβγίσματα ήταν σα να άκουγα τη φωνή του Στάθη να διηγείται. Πολύ αντιπροσωπευτικά της προσωπικότητας του. Ξέρετε... Κάπως σαν τα κρυόκ... λα ανέκδοτα, που ξεστομίζει σε κάθε εκπομπή των Ράδιο Αρβύλα... Που όλοι τα θεωρούμε κρύα, μα όλοι γελάμε με αυτά και τα αναπαράγουμε δεξιά κι αριστερά! Κατά τα άλλα, δεν μας άρεσαν...!!!

Μην περιμένετε ότι πιάνοντάς το θα το διαβάσετε μονορούφι. Όχι. Όσο χαριτωμένα κι αν είναι τα κείμενα, δεν παύουν να είναι γροθιά στην καθημερινότητά μας. Δίνουν τροφή για σκέψη κι αρκετές από τις ιστορίες χρειάζονται τον χρόνο τους για να κατασταλάξουν μέσα μας. Να τις νοιώσουμε και να τις ενστερνιστούμε ή έστω να διαφωνήσουμε εμπεριστατωμένα μαζί τους.

Ολοκληρώνοντας, θέλω να πω ότι τα #Γαβγίσματα είναι γεμάτα αγάπη. Αγάπη για τη μουσική, για τη ζωή, για τους φίλους, για τα ζώα. Τα #Γαβγίσματα αγαπούν τους αναγνώστες τους κι είναι σίγουρο πως και οι αναγνώστες αγαπούν τα #Γαβγίσματα, όπως αγαπούν και τον Στάθη Παναγιωτόπουλο. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του, ξεπροβάλει δειλά και ντροπαλά το "παιδί" που κρύβει μέσα του. Ο "αμούστακος έφηβος" που γνωρίζει τον έρωτα για πρώτη φορά και με φωνή που τρέμει, ψιθυρίζει "Σ'αγαπώ...".

Από μένα όλα τα αστεράκια, πηρουνάκια, κλειδάκια και τα συναφή. Υγιαίνετε και, ει δυνατόν, αγαλλιάσθε...!!!

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Σειρά: #Hashtag
Συγγραφέας: Στάθης Παναγιωτόπουλος

Σελίδες: 360 / Διαστάσεις: 14 x 22 εκ

Ημερ. έκδοσης: Φεβρουάριος 2019

ISBN: 978-960-563-272-4