ΒΙΒΛΙΟΣΗΜΕΙΑ

Βιβλιοάποψη: "Το προφίλ της Αν-Μαρί"

---Δημοσίευση: 19/04/2024---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Η Αν-Μαρί είναι ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας. Ζει στο Λος Άντζελες, την καρδιά της βιομηχανίας του θεάματος. Ονειρεύεται να δραπετεύσει από τη βαρετή καθημερινότητά της και να γίνει διάσημη με τη βοήθεια του διαδικτύου. Έτσι, δημιουργεί ένα προφίλ στο WatchMe, την πλατφόρμα που κυριαρχεί στα κοινωνικά δίκτυα σε όλο τον κόσμο. Η Αν-Μαρί θα δει το όνειρό της να γίνεται πραγματικότητα όταν τραβά την προσοχή του δημιουργού του WatchMe, ενός μυστηριώδους άντρα ονόματι Ντέιβιντ Γκράαμ. Δεν θα αργήσει όμως να συνειδητοποιήσει ότι όσο η ψηφιακή εικόνα της πλησιάζει την τελειότητα τόσο η πραγματική εικόνα της αλλοιώνεται, με έναν τρόπο που ξεπερνά την ανθρώπινη φαντασία... Ένα ψυχολογικό θρίλερ για τον ναρκισσισμό, τη ματαιοδοξία και τον εθισμό στα κοινωνικά δίκτυα.

Η άποψή μου:

(γράφει η Χρύσα Παναγοπούλου)

Η ομορφιά είναι σημαντική ή της δίνουμε εμείς περισσότερη σημασία; Μην βιαστείς να απαντήσεις και μην βιαστείς να την υποβαθμίσεις, γιατί όποια κι αν είναι η απάντησή σου, θα σε διακόψω και θα σου πω ότι η ομορφιά δεν είναι μόνο σημαντική, είναι τα πάντα! Ό,τι κι αν ακούσεις στη ζωή σου για ευφυΐα, καλλιέργεια, τρόπους, να το θυμάσαι πάντα: η ομορφιά είναι τα πάντα! Η δημοφιλής ταινία "Ο θάνατος σου πάει πολύ" καθώς και "Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ" το επιβεβαιώνουν.

Περίεργος πρόλογος για βιβλίο, μα σχετικός. Η Αν-Μαρί νιώθει ασήμαντη. Πότε λόγω κάποιων κιλών, πότε για το εκ γενετής σημάδι της, που γίνεται αίτιο περιφρόνησης. Τη νιώθω. Όλες τη νιώθουμε -τουλάχιστον αυτές που δε θεωρούν τον εαυτό τους αψεγάδιαστο. Το πόνημα προφανώς ξεκινά λίγο πριν το τέλος κι ύστερα μας γυρίζει χρόνια πίσω, εκεί όπου ξεκίνησαν όλα. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο λατρεύω αυτού του είδους τα βιβλία, αυτά που τα διαβάζεις γρήγορα ή νευρικά, προκειμένου να φτάσεις στην αρχή! Εκεί δηλαδή από όπου ξεκίνησες. Η Αν-Μαρί νιώθοντας εγκλωβισμένη, στον άσχημο, κατά τα λεγόμενα της εαυτό, αφοσιώνεται με την ψυχή της σε μια σειρά ρούχων που ονομάζει "Φαρφάλα", δηλαδή πεταλούδα, με τη σύμπραξη και βοήθεια της μοναδικής της φίλης, Εύας. Ενώ όμως η Εύα είναι απαστράπτουσα, η Αν-Μαρί παρακολουθεί στην αφάνεια. Έχοντας για μητέρα μια άκρως δυναμική Ελληνίδα, την Έλεν και ζώντας στην πιο λαμπερή πόλη του κόσμου -το Λος Άντζελες, κατά τα φαινόμενα- κάτι δεν πρέπει να κάνει κι εκείνη για να ξεχωρίσει; Ποιο είναι το τίμημα για να πάρει η Αν-Μαρί τη ζωή της στα χέρια της και όλη τη δόξα που της αξίζει;

Αν μου έκρυβαν το εξώφυλλο θα έλεγα ότι η συγγραφή προέρχεται από γυναίκα, αλλά όχι! Οι άντρες είναι αρκετά ικανοί να διεισδύσουν στη γυναικεία ψυχολογία, αλλά να καταλήξουν σε συμπεράσματα του τι έχει τελικά αξία και τι όχι. Μα γιατί το κάνουν αυτό σχεδόν όλες οι γυναίκες; Το σπα, τις μάσκες, το μακιγιάζ, τα μπότοξ, τα φίλτρα, τις πλαστικές και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Μήπως για να κατακτήσουν το αρσενικό ή και σε κάποιες περιπτώσεις κάποιο άτομο του ίδιου φύλου; Πώς κάποιες κοπέλες περνούν στο άλλο άκρο της νευρικής ανορεξίας, προκειμένου η ζυγαριά τους να μη δείξει κάποια γραμμάρια παραπάνω, γιατί μόνο έτσι θα μπορούν να μοιάσουν στο μοντέλο που θαυμάζουν; Μπορεί κι αυτό, μα και πάλι θα απαντήσω: το κάνουν για να κατακτήσουν τον εαυτό τους ή ακόμα χειρότερα, για να κερδίσουν το φοβισμένο παιδί μέσα τους.

Αυτό είναι και η ηρωίδα μας, άραγε; Ένα φοβισμένο παιδί; Κι ένα παιδί τι ψάχνει; Την ανεμελιά, το παιχνίδι μα πάνω απ΄όλα την αποδοχή και κάτι πιο ισχυρό -την αγάπη. Κι η ηρωίδα μας αυτό ακριβώς ψάχνει, αλλά με λάθος τρόπο. Ψάχνει την κάλπικη αγάπη αυτή που δίνουν τα μέσα της κοινωνικής δικτύωσης και τα φώτα της δημοσιότητας. Κι όλοι ξέρουν, πόσο σαγηνευτικό είναι αυτό! Πόσο μάλλον για μια πόλη αστραφτερή όπως είναι το Λ.Α. εκεί που η ασχήμια παραγκωνίζεται και καθετί περιθωριακό αποσιωπάται.

Η Αν-Μαρί έχει θετικά στοιχεία, όπως όλοι οι άνθρωποι, μα δεν βλέπει αυτά. Βλέπει μόνο τη «σημαδεμένη» εικόνα του εαυτού της. Ως που θα φτάσει, για να πάψει αυτή η εικόνα να είναι αιτία της δειλίας και του πόνου της; Κι όλοι εμείς οι αναγνώστες την ακολουθούμε σε κάθε της βήμα, σε κάθε της σκέψη, καλή ή κακή και νομίζω ότι νιώθουμε συμπόνια, όχι απαραίτητα για την ίδια αλλά για τον εαυτό μας. Τον εαυτό που ίσως και εμείς κατακρίνουμε, που ίσως και εμείς παραμελούμε. Το παιδί μέσα μας ουρλιάζει για προσοχή και εμείς τι κάνουμε; Κλείνουμε απλώς τα αυτιά μας.

Ένα καταπληκτικό θρίλερ που μπορεί να διαβαστεί ξανά και ξανά, για να ψάξει ο καθένας από εμάς τα κρυφά του νοήματα. Νιώθω την ανάγκη να δώσω συγχαρητήρια στον συγγραφέα, γιατί έχω την πεποίθηση ότι ξεσκεπάζει οτιδήποτε σαθρό και φιλάρεσκο. Νιώθω ότι με το τέλος του βιβλίου επέρχεται η κάθαρση. Όλοι αυτοί οι ήρωες δεν θα είναι ποτέ ξανά οι ίδιοι.

Έτσι κι εγώ, επανέρχομαι πάλι στην αρχή και για την ομορφιά μιλώντας, θα πω, ναι, είναι σημαντική αλλά τώρα έχει χάσει την πρωτοκαθεδρία της από την πρώτη θέση. Την θέση της παίρνουν κάποιες αρετές όπως είναι η αγάπη, η ανθρωπιά, η γαλήνη, η γενναιοδωρία και η συμπόνια, αξίες που είναι αδιαπραγμάτευτες γιατί όση ομορφιά κι αν έχει κάποιος εξωτερικά, η πραγματική ομορφιά βρίσκεται μέσα του.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Μουσούλης

Σελίδες: 248

Ημερ. έκδοσης: 27/03/2024

ISBN: 978-960-03-7183-3

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Κωνσταντίνος Μουσούλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1987. Από πολύ νεαρή ηλικία ασχολούνταν με την τέχνη της μυθοπλασίας, φτιάχνοντας δικά του βιβλία κόμικ. Σπούδασε σενάριο, σκηνοθεσία και μοντάζ σε κινηματογραφικές σχολές σε Μεγάλη Βρετανία και Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι σεναριογράφος, καθώς και σκηνοθέτης με πολυετή πείρα σε Ηνωμένες Πολιτείες, Μεγάλη Βρετανία και Ελλάδα. Έχει στο ενεργητικό του δεκαοκτώ ταινίες μικρού μήκους διαφόρων ειδών (δράμα, κωμωδία, θρίλερ, δράσης, βουβές, φιλμ νουάρ και animation) με βραβεύσεις σε διεθνή φεστιβάλ. Είχε ιδρύσει την Homeric Pictures, εταιρεία παραγωγής με έδρα το Λος Άντζελες, μέσω της οποίας είχε γράψει και σκηνοθετήσει πάνω από εβδομήντα αυτόνομες σκηνές μυθοπλασίας για το διαδίκτυο με σκοπό την ανάδειξη ανερχόμενων ηθοποιών. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια διδάσκει υποκριτική στην κάμερα σε δραματικές σχολές και σεμινάρια που διοργανώνει σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κρήτη και Κύπρο. Επίσης, έχει συνεργαστεί με κινηματογραφικά στούντιο στη Νέα Υόρκη ως επιμελητής σεναρίων, ενώ παράλληλα επιμελείται σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. "Το προφίλ της Αν-Μαρί" είναι το πρώτο του μυθιστόρημα, εμπνευσμένο από τη γρήγορη εξάπλωση του εθισμού στα κοινωνικά δίκτυα και από τα χρόνια παραμονής του στο Λος Άντζελες.

---Δημοσίευση: 17/04/2024---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Πλησιάζουν Χριστούγεννα. Μια μέρα ο πρωταγωνιστής δέχεται ένα τηλεφώνημα από μια ξαδέρφη που δεν ήξερε ότι έχει. Δεν γνωρίζει πολλά για την οικογένεια της μητέρας του ούτως ή άλλως, ούτε καν το όνομα του παππού του. Τώρα θα ανακαλύψει ποιοι είναι οι συγγενείς του, και νέες αλήθειες θα έρθουν στο φως, φέρνοντας στην επιφάνεια δύσκολα ερωτήματα.

Όλη του τη ζωή κουβαλά μια κληρονομική ασθένεια που τον έχει πια καθηλώσει σε αναπηρικό αμαξίδιο. Άραγε, συνδέεται αυτή η μυστικοπάθεια της μητέρας του, με τη νόσο; Όσα θα μάθει για τον παππού του, θα δώσουν ένα διαφορετικό νόημα στη ζωή του;

Η λευκή καλύβα είναι μια ιστορία για τις ρίζες μας, μια προσωπική διήγηση για την ντροπή, τη συγκάλυψη, τη διαφορετικότητα, την ειλικρίνεια και την αξία της ανθρώπινης ζωής.

Η άποψή μου:

(γράφει η Μάγδα Μπάσιου)

«Τη χρονιά που μας πέρασε άρχισα να εξαρτώμαι όλο και περισσότερο από το αναπηρικό μου αμαξίδιο. Το έχω πια αποδεχτεί. Μπορεί τουλάχιστον να αντισταθμίσει κάπως τα άχρηστα πόδια μου.»

Ο αφηγητής χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο λόγω μιας κληρονομικής ασθένειας που έχει εκφυλίσει τον μυϊκό ιστό του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να περπατήσει. Μια μέρα πέφτει από αυτό. Η οικογένειά του είναι μακριά, το κινητό του απρόσιτο και δεν έχει επιλογή, από το να ξαπλώσει στο πάτωμα του διαμερίσματός του, αναπολώντας την πορεία της ζωής του, μέχρι να φτάσει βοήθεια.

«Καθώς κείτομαι εδώ, ανάμεσα στα χαρτιά μου, βλέπω τη ζωή να περνάει μπροστά από τα μάτια μου και αγγίζω με την τραχιά γλώσσα μου τον σπασμένο γομφίο που θα αντέξει στον χρόνο πολύ περισσότερο από μένα.»

Ανακαλεί στη μνήμη του τις αντιδράσεις ντροπής και σιωπής των γονιών του, όταν ως έφηβος διαγνώστηκε για πρώτη φορά η ασθένειά του.

«Την επομένη, στο δείπνο, η μητέρα μου μου τόνισε να μην πω σε κανέναν για την αρρώστια μου. Ο πατέρας μου δεν της έφερε αντίρρηση.»

Τώρα στα βαθιά της γεράματα, η μητέρα του παραμένει πεισματικά μυστικοπαθής και αρνείται να αποκαλύψει στο γιο της αν η μυϊκή δυστροφία είναι κληρονομική από την οικογένειά της. Μια τυχαία κλήση από μια ξαδέρφη του πρωταγωνιστή, της Ελίνε, παρέχει στον πρωταγωνιστή άγνωστα στοιχεία για τον παππού του, Τορ και τον θείο του Φρόντε, τους οποίους δεν γνώρισε ποτέ και που οι δύο είχαν επίσης την ίδια ασθένεια. Η αναζήτηση της αλήθειας για την κληρονομικότητά του συνιστά έκτακτη ανάγκη, όταν η μητέρα του διαγνωστεί με καρκίνο. Ο αφηγητής πρέπει να την πείσει να μιλήσει πριν πεθάνει για χάρη του ίδιου και της κόρης του, Καρολίνε, η οποία και η ίδια φέρεται να έχει κληρονομήσει την ασθένεια του πατέρα της.

Ο Νορβηγός συγγραφέας, Thorvald Steen, μέσα από ένα πλούσιο, σύνθετο κείμενο -σχεδόν ποιητικό- και μέσα από προσεκτικούς χειρισμούς δημιουργεί μια αποκαλυπτική και εξαιρετικά επίκαιρη ιστορία του να είναι κανείς διαφορετικός, αλλά ταυτόχρονα αποτυπώνει τον φόβο της περιφρόνησης και αυτολύπησης σε μια κοινωνία γεμάτη από ταμπού.

Με τη «Λευκή Καλύβα», ο συγγραφέας παραδίδει στο αναγνωστικό κοινό μια συναρπαστική και αιχμηρή νουβέλα για τη ντροπή, καθώς και τη μετέπειτα αποδοχή των εξελίξεων της ζωής. Σε κάθε περίπτωση, μέσα από το διήγημα του Thorvald γίνεται σαφής αναφορά στο κοινωνικό στίγμα με το οποίο αντιμετωπίζεται η οποιαδήποτε αναπηρία -σωματική, γνωστική ή διανοητική- που εκτείνεται πέρα από το ίδιο το άτομο στην οικογένεια και στο συγγενικό του κύκλο και συνιστά μια προσπάθεια αφύπνισης της κοινωνίας.

Ένα βιβλίο-διαμαντάκι που αξίζει να διαβαστεί προσεκτικά, όχι τόσο για την πλοκή του, αλλά και για την ειλικρίνεια και τα κριτικά κοινωνικά ζητήματα με τα οποία καταπιάνεται.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Τούρβαλντ Στεν

Μετάφραση: Βίκυ Πορφυρίδου

Σελίδες: 188

Ημερ. έκδοσης: Φεβρουάριος 2024

ISBN: 978-618-231-046-5

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Τούρβαλντ Στεν (Thorvald Steen) γεννήθηκε το 1954 στη Νορβηγία. Εμφανίστηκε στη λογοτεχνική σκηνή το 1983 και μέχρι σήμερα έχει γράψει μυθιστορήματα, συλλογές διηγημάτων, θεατρικά έργα, ποίηση, παιδικά βιβλία και δοκίμια. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες ενώ έχουν αποσπάσει επαίνους και διακρίσεις, τόσο στη Νορβηγία όσο και στο εξωτερικό. Το 2001 τιμήθηκε με το βραβείο Dobloug της Σουηδικής Ακαδημίας για το σύνολο του έργου του. Επιπλέον της λογοτεχνικής του καριέρας, είναι αφοσιωμένος υπέρμαχος της ελευθερίας της έκφρασης και έχει υπάρξει τιμητικό μέλος και πρόεδρος της Ένωσης Συγγραφέων Νορβηγίας (από το 1997). Το 2004 έλαβε από το νορβηγικό υπουργείο Πολιτισμού κρατική επιχορήγηση εφ’ όρου ζωής. Το μυθιστόρημά του "Η λευκή καλύβα" συμπεριλήφθηκε το 2023 στη μακρά λίστα των βραβείων λογοτεχνίας του Δουβλίνου (Dublin Literary Awards).

---Δημοσίευση: 16/04/2024---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Τι κρύβει «Το Υπόγειο», το βιβλιοπωλείο που στεγάζεται σε ένα παλιό εβραϊκό σπίτι στο κάστρο των Ιωαννίνων; Ποιο θαμμένο μυστικό συνδέει την παρέα των θαμώνων του; Ποια σχέση έχουν όλα αυτά με την εξαφάνιση μιας μεταπτυχιακής φοιτήτριας από τη Σύρο, τη δολοφονία μιας νεαρής γυναίκας μέσα στο κάστρο και το πτώμα που επιπλέει στη λίμνη με μια ζώνη δεμένη στο λαιμό; Τι αποσιωπούν ο κουκλοποιός με τα γυναικεία ρούχα που όλοι φωνάζουν «Ντυμένο» και ο «Θεός» που υποδύεται τον τιμωρό;

Λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα και ενώ η πόλη υποχωρεί στο εορταστικό φολκλόρ, με το χιόνι να επιμένει και την ομίχλη να σκεπάζει τα πάντα, άνθρωποι με διαφορετικές ζωές και αφετηρίες, έχοντας ο ένας άγνοια για την πραγματική ταυτότητα του άλλου, καταλήγουν κομμάτια του ίδιου παζλ. Αν σκάψεις την ομίχλη, θα φτάσεις σε μια ιστορία παλιά. Μια ιστορία «σφηνωμένη» στην καρδιά της πόλης. Ένα Σσαμπάτ που κανείς δεν ξέχασε. Και ίσως γι’ αυτό όλα να συμβαίνουν ξανά ημέρα Σάββατο. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. H πρώτη του χρόνου ξημερώνει με άγριο φως.

Η άποψή μου:

(γράφει η Ρούλα Κεφάκη)

Το Σσαμπάτ είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, σίγουρα όμως δεν εξυπηρετεί μονάχα αυτόν τον σκοπό. Ταξιδεύοντας τον αναγνώστη από το παρελθόν στο παρόν, φροντίζει να του γνωρίσει έναν κόσμο -λίγο έως πολύ- άγνωστο για τους περισσότερους, εκείνον του βίαιου ξεριζωμού των Εβραίων των Ιωαννίνων από τους ναζί, στις 25 Μαρτίου του 1944.

Ήταν ημέρα Σάββατο, Σσαμπάτ για τους περίπου 2.000 Εβραίους της περιοχής, όταν οι Γερμανοί τους μετέφεραν με τη βία σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου η συντριπτική πλειοψηφία βρήκε μαρτυρικό θάνατο. Η ζωή της παλαιότερης κοινότητας Εβραίων στην Ευρώπη, η αρμονική συνύπαρξή τους με τους ντόπιους, η προδοσία τους από τους δωσίλογους και τελικά ο αφανισμός τους από τους Γερμανούς αποτελεί τον κορμό του βιβλίου, που στο παρόν καταπιάνεται με μια υπόθεση εξαφάνισης και ενός φόνου.

Η ιστορία εκτυλίσσεται στο κάστρο των Ιωαννίνων, όπου βρίσκεται το βιβλιοπωλείο «Υπόγειο», τόπος συνάντησης μιας παρέας φοιτητών, καθηγητών και συγγραφέων, από την οποία εξαφανίζεται ξαφνικά η Φραγκίσκη, μεταπτυχιακή φοιτήτρια από τη Σύρο. Σε συνδυασμό με την πρόσφατη, ανεξιχνίαστη δολοφονία μιας γυναίκας στην περιοχή, η αστυνομία προσπαθεί να ανακαλύψει τον συνδετικό κρίκο μεταξύ των δύο υποθέσεων και όχι μόνο: μυστηριώδεις υποθέσεις σε Σύρο και Βόλο πολλά χρόνια νωρίτερα έρχονται να «κουμπώσουν» με τις σημερινές εξελίξεις, τη στιγμή που περίεργα σημειώματα, ημερολόγια και απειλές προβληματίζουν τις Αρχές και τους φίλους της αγνοούμενης.

Πέρα από την έντονη «μυρωδιά» φασισμού και μισανθρωπισμού, αποτέλεσμα της (βασισμένης στην αληθινή ιστορία των Ρωμανιωτών Εβραίων) αφήγησης των γεγονότων της εποχής όταν η Ελλάδα βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή, το Σσαμπάτ έχει περαιτέρω κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις. Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος αντιμετώπισης του διαφορετικού, μέσα από δύο βασικούς ήρωες του βιβλίου, του Σωτήρη του «Ντυμένου», ο οποίος αρέσκεται στο cross dressing (παρενδυσία) και θεωρείται ύποπτος με βασικό κριτήριο την εκκεντρικότητα του χαρακτήρα του και του «Θεού», ενός ψυχικά διαταραγμένου ατόμου. Επίσης, χώρος δίνεται και στο πολιτικό κομμάτι, καθώς στηλιτεύονται οι μέθοδοι με τις οποίες οι ισχυροί βγαίνουν αλώβητοι και η ατιμωρησία κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.

Η συγγραφέας αναλύει τις διαφορετικές πτυχές των ουκ ολίγων προσωπικοτήτων της ιστορίας, δίνοντας στον αναγνώστη την ευκαιρία να γνωρίσει εις βάθος τον χαρακτήρα τους και να κατανοήσει καλύτερα το υπόβαθρο της υπόθεσης. Το Σσαμπάτ είναι ιδανικό για όσους αγαπούν τα πολυσέλιδα βιβλία μυστηρίου με πολλαπλές αναγνώσεις, μια γενναία δόση Ιστορίας και την προσπάθεια ένωσης διασκορπισμένων κομματιών ενός περίπλοκου παζλ.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Γιώτα Κοντογεωργοπούλου

Σελίδες: 536

Ημερ. έκδοσης: Οκτώβριος 2023

ISBN: 978-960-620-949-9

Βιογραφικό της συγγραφέως:

H Γιώτα Κοντογεωργοπούλου γεννήθηκε στην Πάτρα. Σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία στα Ιωάννινα και Δημοσιογραφία στην Αθήνα. Έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, περιοδικά και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης σε Ιωάννινα, Αθήνα και Πάτρα, αλλά και στον τομέα της πολιτικής επικοινωνίας. Είναι διευθύντρια σύνταξης στο ειδησεογραφικό portal thebest.gr. Έχει γράψει στίχους και κείμενα για δέκα θεατρικές και μουσικές παραστάσεις (ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, Πάτρα-Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, Θέατρο Ιθάκης κ.ά). Το 2020 κυκλοφόρησε από την Ωκεανίδα το μυθιστόρημά της Η μυρωδιά του αχινού. Έχει γράψει επίσης το βιβλίο Ιστορίες εστίασης στην Πάτρα του 20ού αιώνα (εκδόσεις Το δόντι) και το Ιστορικό Ημερολόγιο του Εμπορικού Συλλόγου της Πάτρας (εκδόσεις Το δόντι). Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου-Ηπείρου-Νήσων. Επικοινωνήστε μαζί της στο email της και στο Facebook.

---Δημοσίευση: 03/04/2024---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Γυναίκες που παρατηρούν άνδρες, γυναίκες που παρατηρούν γυναίκες, παιδιά που παρατηρούν άνδρες και γυναίκες να παίζουν ένα άνισο παιχνίδι.

Είκοσι ιστορίες για καλές µαθήτριες, σκυµµένες πάντα πάνω από µια λάθος εξίσωση.

Η άποψή μου:

(γράφει η Ρούλα Κεφάκη)

Το καλό με τα διηγήματα είναι ότι μπορείς να αφήσεις το βιβλίο κάτω και όταν το ξαναπιάσεις να μην αναρωτιέσαι πού είχες μείνει, ποιον χαρακτήρα αφορούσε το προηγούμενο κεφάλαιο, ποιος είχες ψυλλιαστεί ότι είναι ο δολοφόνος.

Το κακό με τα διηγήματα είναι ο κίνδυνος να χαθεί το ύφος του συγγραφέα μεταξύ των διαφορετικών ιστοριών, «αναγκάζοντας» τον αναγνώστη να επιλέξει τις αγαπημένες του ιστορίες. Γίνεται σε μια συλλογή 20 διηγημάτων να (σου) αρέσουν όλα το ίδιο; Δε γίνεται, θα πω εγώ.

Η Αλεξάνδρα Κ.* γράφει για γυναίκες μαθήτριες, μάνες, χήρες, για νοικοκυρές, καθαρίστριες, για γυναίκες που κάνουν σεξ από λύπηση, για γυναίκες αυτοκαταστροφικές, πληγωμένες, δυνατές, για γυναίκες που ψάχνουν για αγάπη, σεξ, τον εαυτό τους, την ησυχία τους. Η γραφή της είναι ωμή, σαρκαστική, προκλητική. Θα πρέπει να πω ότι στην προσπάθεια να αποτιναχθούν τα ταμπού για το γυναικείο φύλο δε λείπουν τα στερεότυπα για το ανδρικό, αλλά προσωπικά δε με ενόχλησε. Ίσως έχει να κάνει με το γεγονός ότι είμαι γυναίκα και έχω φάει τα ταμπού με το κουτάλι και βαρέθηκα; Ίσως με το ότι οι άνδρες έχουν μια τάση να επιβεβαιώνουν τα στερεότυπα που τους αφορούν; Ίσως λίγο και από τα δύο.

Οι γυναίκες του βιβλίου είναι αληθινές, παρούσες, δεν κρύβονται πίσω από φτιασίδια και καθωσπρεπισμούς, η καθεμία έχει τον δικό της ρόλο, που τον αγκαλιάζει ή τον ανέχεται ή θέλει να τον πετάξει από πάνω της και να τους στείλει όλους στα τσακίδια. Προσωπικό μου αγαπημένο του βιβλίου το «Μαμά μαλάκω», από όπου και το απόσπασμα:

«Φύγαμε το επόμενο πρωί από κει μέσα δαγκωμένες ένας θεός ξέρει από τι. Δεν παραπονέθηκες. Με θαύμασες που σκότωσα τη σαρανταποδαρούσα που μπήκε στη βαλίτσα μας. Με θαύμασες όταν έβαλα τις φωνές στον ιδιοκτήτη για το σάπιο στρώμα. Θύμωσες όταν αυτός μου είπε: «Τι περίμενες με τριάντα ευρώ;». Καθώς έσερνα τη βαλίτσα μας προς το λιμάνι, μου 'πιασες το χέρι όταν έβαλα τα κλάματα. Ύστερα τσακώθηκα για ένα παγκάκι στο κατάστρωμα, έδιωξα από δίπλα μας ένα ζευγάρι για να μπορέσεις να απλώσεις τα πόδια σου. Εσύ με κοίταξες με τρομερή περηφάνια. Εγώ ευχόμουν να μη μ' εμπιστευόσουν τόσο. Ήθελα να μπορούσες να ξεστόμιζες τη λέξη μαλάκω πότε πότε, αντί να με κοιτάς μ' όλη εκείνη τη σοφία κι εγκαρτέρησή σου, πέντε χρονών παιδί. Μα-λά-κω, δεν είχε δύσκολα σύμφωνα, τι την κρατούσες;».

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Αλεξάνδρα Κ*

Σελίδες: 224

Ημερ. έκδοσης: Μάιος 2023/Ιανουάριος 2024

ISBN: 978-960-166-202-2

Βιογραφικό της συγγραφέως:

Η Αλεξάνδρα Κ* (Κέρκυρα, 1985) είναι θεατρική συγγραφέας, σεναριογράφος και πεζογράφος, ενώ παράλληλα αρθρογραφεί σε εφηµερίδες και περιοδικά. Το 2017 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη το πρώτο της µυθιστόρηµα, «Πώς φιλιούνται οι αχινοί». Το 2018 ανέβηκε στην Πειραµατική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου το έργο της «Επαναστατικές µέθοδοι για τον καθαρισµό της πισίνας σας» (Εκδόσεις Πατάκη, 2020), που έχει µεταφραστεί σε έξι γλώσσες και έχει τιµηθεί µε βραβείο EURODRAM. Το τελευταίο της έργο, «Γάλα, αίµα» (Νεφέλη, 2021), ανέβηκε στη Μικρή Επίδαυρο κατόπιν ανάθεσης του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου. Έχει συνεργαστεί µε την Εθνική Λυρική Σκηνή στα λιµπρέτα των παραγωγών Στρέλλα και La Belle Helene. Το 2021 επελέγη ως writer-in-residence στο International Writers Program του Πανεπιστηµίου της Άιοβα. Έχει διατελέσει µέλος του Δ.Σ. του Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Θεσσαλονίκης. Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν επίσης η συλλογή διηγημάτων της «Πράγματα που σκέφτεται η παρθένος Μαρία καπνίζοντας κρυφά στο μπάνιο» (2023), καθώς και τα εξής βιβλία για παιδιά: «Η πιο παράξενη ιστορία του κόσμου (ή Πώς μια πριγκίπισσα και ένα αγόρι γύρισαν τη γη σε μία νύχτα)», «Πεταλουδόνειρα», «Χλόη Χ*: Ζητούνται γονείς», «Lalaland», «ΔΙΝΩΣΑΥΡΟΣ – Βιβλίο 1: Πετάει το φαγητό» (σε συνεργασία με τον Αντώνη Παπαθεοδούλου).

---Δημοσίευση: 03/04/2024---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Ο Χάμφρεϋ είναι μια φάλαινα που πλέει βαθιά στο πέλαγος ψάχνοντας τον απόλυτο θησαυρό. Παρ’ όλα αυτά, όσους θησαυρούς κι αν μαζεύει, ποτέ δε νιώθει... ολόκληρος. Μήπως, τελικά, δεν είναι τα πράγματα που του λείπουν, αλλά η φιλία, η οποία θα τον οδηγήσει στην ευτυχία;

Μια τρυφερή ιστορία στα βάθη της θάλασσας με έναν φανταστικό ήρωα που αναζητά την αγάπη και την ευτυχία, φτιαγμένη από το χρυσό δίδυμο της σύγχρονης παιδικής λογοτεχνίας.

Η άποψή μου:

(γράφει η Ρούλα Κεφάκη)

H Rachel Bright στη συγγραφή και ο Jim Field στην εικονογράφηση αποτελούν εδώ και χρόνια δίδυμο... σιγουράκι! Από τα χέρια τους έχει περάσει το μισό ζωικό βασίλειο κι έχουν καταφέρει να κάνουν τους μικρούς αναγνώστες να αγαπήσουν κοάλα, λυκάκια, σκίουρους, ακόμα και λιοντάρια. Στην ελληνική έκδοση, η μετάφραση του Φίλιππου Μανδηλαρά κάνει την ανάγνωση ακόμα πιο διασκεδαστική, όχι μόνο για τα παιδιά αλλά και τους ενήλικες, καθώς αυτή τη φορά μας μεταφέρει στο απέραντο γαλάζιο και σε όσα θαυμαστά κρύβονται στον βυθό της θάλασσας.

Εκεί ζει και περιπλανιέται ο Χάμφρεϊ. Ως φάλαινα, ο Χάμφρεϊ είναι από τη φύση του ογκώδης. Και βαρύς. Αυτό ωστόσο δεν τον εμποδίζει να κάνει ατέλειωτες βόλτες στον βυθό αναζητώντας οτιδήποτε γυαλίζει και φαίνεται (χωρίς απαραίτητα να είναι) πολύτιμο, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο το βάρος του. Ο Χάμφρεϊ όλο σεργιανίζει και μαζεύει και προσθέτει στο ήδη μεγάλο φορτίο του, διαταράσσοντας την ηρεμία των άλλων ψαριών και όλα αυτά για να βρει τι; Μακάρι να ‘ξερε! Έναν θησαυρό πιστεύει ο ίδιος, δεν ξέρει όμως πώς πρέπει να μοιάζει!

Στην πραγματικότητα, ο πλούτος που αναζητά ο Χάμφρεϊ δεν είναι γυαλιστερός, δεν αστράφτει στον ήλιο και δε βρίσκεται θαμμένος σε κάποιο ξεχασμένο ναυάγιο. Αυτό που θέλει είναι να γεμίσει το εσωτερικό του κενό, να νιώσει γεμάτος από συναισθήματα και όχι αντικείμενα. Υπάρχει πιο πολύτιμο αγαθό από τη φιλία; Εκεί, μπροστά του βρισκόταν τόσο καιρό, ανάμεσα στα ψάρια. Κι όταν το συνειδητοποίησε, σταμάτησε πια να αναζητά πράγματα που γέμιζαν την καραβιά του και αφοσιώθηκε σε αυτά που γέμιζαν μόνο την καρδιά του...

Η Bright γράφει ένα ακόμα τρυφερό βιβλίο για μικρά παιδιά, αφιερωμένο στις σημαντικές αξίες της ζωής: φιλία, αγάπη, αλληλεγγύη, μοίρασμα. Ο Χάμφρεϊ αντιπροσωπεύει τους ανθρώπους που ψάχνουν την ευτυχία στα ασήμαντα, τα υλικά, αυτά που παύουν να γυαλίζουν με τον καιρό. Αυτά που σε γεμίζουν με αντικείμενα, αλλά σε αφήνουν άδειο από συναισθήματα... Η εικονογράφηση του Field είναι υπέροχη, οι θησαυροί της φάλαινας και ο πλούτος του βυθού απεικονίζονται με τρόπο ελκυστικό για τα παιδικά μάτια και βοηθά τους μικρούς αναγνώστες να ακολουθήσουν τον πρωταγωνιστή στο ταξίδι μέχρι να βρει την αληθινή ευτυχία...

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Rachel Bright

Μετάφραση: Φίλιππος Μανδηλαράς

Εικονογράφηση: Jim Field

Σελίδες: 32

Ημερ. έκδοσης: Οκτώβριος 2023

ISBN: 9789601657271

Βιογραφικό της συγγραφέως:

Η Ρέιτσελ Μπράιτ είναι λογοτέχνης, εικονογράφος και επαγγελματίας στοχαστής χαρούμενων σκέψεων. Έχει γράψει πολλά βιβλία για παιδιά, που έχουν γίνει μπεστ σέλερ, συμπεριλαμβανομένων των Love Monster, Το λιοντάρι μέσα μας (Εκδόσεις Πατάκη, 2017) και Τα κατάφερες, Κοάλα! (Εκδόσεις Πατάκη, 2017)-βραβευμένo με το Evening Standard Oscar's Book Prize και το Sainsbury's Book Award. Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε 42 γλώσσες και έχουν πουλήσει πάνω από 2 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Είναι επίσης η δημιουργός της βραβευμένης σειράς χαρτικών και ειδών σπιτιού The Brightside. Η Ρέιτσελ ζει σε μια φάρμα κοντά στη θάλασσα με τον σύντροφό της και τις δύο μικρές κόρες τους.

Βιογραφικό του εικονογράφου:

Ο Τζιμ Φιλντ είναι οπαδός των Led Zeppelin. Είναι επίσης ένας εξαιρετικά ταλαντούχος και βραβευμένος εικονογράφος, σχεδιαστής χαρακτήρων και σκηνοθέτης κινουμένων σχεδίων. Έχει δουλέψει σε πολλά πρότζεκτ, από μουσικά βίντεο και τίτλους μέχρι διαφημίσεις και βιβλία. Το πρώτο του εικονογραφημένο βιβλίο, Cats Ahoy!, κέρδισε το βραβείο Booktrust Roald Dahl Funny Prize και προτάθηκε για το βραβείο Kate Greenaway. Έκτοτε έχει εικονογραφήσει μια σειρά μπεστ σέλερ, πολυβραβευμένων παιδικών βιβλίων, συμπεριλαμβανομένων των Oi Frog! και Το λιοντάρι μέσα μας (Εκδόσεις Πατάκη, 2017), καθώς και τη νεανική σειρά φαντασίας Rabbit and Bear, παιδικά μυθιστορήματα του David Baddiel και το δικό του βιβλίο με τίτλο Mister Oscar. Στο ταξίδι (Εκδόσεις Πατάκη, 2021), ένα δίγλωσσο βιβλίο σε δικό του κείμενο που βοηθά στην εκμάθηση των πρώτων αγγλικών λέξεων. Μεγάλωσε στο Φάρνμπορο, εργάστηκε στο Λονδίνο και τώρα ζει στο Παρίσι με τη σύζυγό του και τη μικρή του κόρη.

---Δημοσίευση: 01/04/2024---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Υπάρχουν, άραγε, στον κόσμο δυο ράτσες ξεχωριστές; Αυτοί που γεννιούνται για να είναι πλούσιοι κι αυτοί που είναι προορισμένοι να παραμείνουν για πάντα φτωχοί; Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος μας διηγείται μια ιστορία δύο καλών φίλων από τη Ζάκυνθο, που μεγαλώνουν μαζί στο νησί τους κι έπειτα σπουδάζουν στην Αθήνα, ακολουθώντας όμως, ο καθένας διαφορετική πορεία. Από τη μία, ο Πώπος Δαγάτορας, μοναχοπαίδι ευκατάστατης οικογένειας ξυλεμπόρων, σπουδάζει για να ακολουθήσει πανεπιστημιακή σταδιοδρομία. Από την άλλη, ο Αντώνης Ρουκάλης, παιδί ξεπεσμένης αριστοκρατικής οικογένειας, που στο τέλος καταφέρνει να ανελιχθεί και πάλι κοινωνικά. Δύο νέοι, μαζί από παιδιά, γείτονες, συμμαθητές, που, από ένα σημείο και μετά, οι δρόμοι τους χωρίζουν. Παραμένουν φίλοι, αλλά ανάμεσά τους ορθώνεται ένα τείχος, δημιουργείται ένα αγεφύρωτο χάσμα. Φαίνεται πως, τελικά, οι αξίες του ενός είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με τις αξίες του άλλου: από τη μία η κοινωνική καταξίωση και η επιτυχία, αποτέλεσμα προσοδοφόρου δραστηριότητας, και από την άλλη η κοινωνική «αποτυχία», αποτέλεσμα οικονομικής καταστροφής. Δύο παράλληλες ιστορίες ζωής που γεννούν ερωτήσεις, τις απαντήσεις των οποίων οι ήρωες δε σταματούν να αναζητούν. Το έργο "Πλούσιοι και φτωχοί", μαζί με τα μυθιστορήματα "Τίμιοι και άτιμοι" και "Τυχεροί και άτυχοι" εντάσσονται στην «κοινωνική τριλογία» και θεωρούνται από τα σημαντικότερα έργα του Γρηγορίου Ξενόπουλου.

Η άποψή μου:

(γράφει η Λιάνα Τζιμογιάννη)

Στα εφηβικά μου χρόνια είχα ξεκινήσει να διαβάζω κλασική, ελληνική λογοτεχνία. Κάποια στιγμή επέλεξα σύγχρονη (ελληνική και ξένη) κι έμεινα με την επιθυμία να διαβάσω όλο το έργο του Ξενόπουλου. Μόνο έτσι θα νιώθω καλά μέσα μου και μόνο έτσι θα μπορώ να εκφέρω ολοκληρωμένη άποψη. Αρχικά, να τονίσω πως έχω μαγευτεί από τα νέα εξώφυλλα κι ανυπομονώ για το επόμενο ταξίδι! Σε δεύτερη φάση, νιώθω ότι το παρόν ανάγνωσμα, που αποτελεί μέρος τριλογίας, μου προκαλεί δέος, καθώς κατάφερα να αντιληφθώ μόνο μερικές πτυχές από το συγκεκριμένο πόνημα. Θαρρώ ότι του αξίζει μια δεύτερη ματιά, μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα...

Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος κάνει μια βαθιά τομή στη διάρθρωση της κοινωνίας, όπως εμφανίζεται περίπου στις αρχές του 20ού αιώνα κι αναμφίβολα μας αγγίζει ακόμα και σήμερα. Η Αθήνα της εποχής, δεν είναι η πνιγμένη στο τσιμέντο πρωτεύουσα, που οι νεότεροι γνωρίζουμε. Έχει μέρη με παρτέρια, γειτονιές, λουλούδια ευωδιαστά, όπου μπορείς να κάνεις τον περίπατό σου. Από ό,τι διαβάζω, τα πρώτα αυτοκίνητα στην Ελλάδα έφτασαν πολύ αργότερα. Φαντάζομαι λοιπόν, ότι οι άνθρωποι θα κινούνταν με άμαξες, το περιβάλλον θα ήταν πολύ πιο καθαρό, οι μόνιμοι κάτοικοι ακόμα λιγοστοί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλα αυτά μπορεί να συγκριθούν με τη γραφικότητα της Ζακύνθου, απ'όπου κατάγονται οι ήρωές μας.

Τελικά, υπάρχει προδιάθεση στον πλούτο ή στη φτώχεια; Η κατάσταση ενός ατόμου αποτελεί κληρονομική προδιάθεση ή είναι όλα θέμα συγκυριών και τύχης;

Πριν προσπαθήσουμε να απαντήσουμε, με βάση πάντα τους πρωταγωνιστές μας, να πω εδώ κάτι που μου έκανε φοβερή εντύπωση. Το βιβλίο απευθύνεται σε ενήλικα άτομα. Προς τι αυτή η ηλικιακή διαφοροποίηση; Δεν μπορεί να το διαβάσει ένα παιδί -αν φυσικά το επιθυμεί; Σαφώς δεν έχει τα κατάλληλα βιώματα για να το καταλάβει, αλλά ίσως και να καταφέρει να το εκτιμήσει...

Ο Πώπος Δαγάτορας δεν είναι δολοφόνος, αλλά οι ψυχικές του μεταπτώσεις, ο θυμός και ο τρόπος που βασανίζει τον εαυτό του, θυμίζουν τον Ρασκόλνικοφ, ήρωα από το "Έκλημα και τιμωρία". Είναι γόνος εμπόρων σε αντίθεση με τους γείτονές του, που έχουν φλέβα αριστοκρατική κι ας έχουν προς το παρόν, ξεπέσει. Η αγάπη για τον φίλο του και τα αισθήματα που τρέφει για την Κλεμεντίνα, τον κάνουν να ονειρεύεται. Ξαφνιάζεται, μαθαίνοντας από τον φίλο του Αντώνη, ότι οι γονείς του τον θεωρούν κοινωνικά κατώτερο, για να τον παντρέψουν με την Κλεμεντίνα, αδερφή του ίδιου του Αντώνη. Έτσι, έχουμε την πρώτη σκηνή του έργου να ξεκινά με ένα ραβασάκι, που η Κλεμεντίνα παράτησε στο γραφείο της, χωρίς να του ρίξει ματιά. Στην αρχή με διασκέδαζε η αφέλεια του νέου, παράλληλα η φλόγα που φαινόταν να σιγοκαίει μέσα του, πίστευα πως ήταν αρκετή για την επιτυχία. Μα πάντα υπάρχουν κι αστάθμητοι παράγοντες, που μας φέρνουν πάλι στο ίδιο ερώτημα. Γεννιέσαι πλούσιος;

Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο η απάντηση που έδωσα, ήταν πέρα για πέρα καταφατική. Σε καμία περίπτωση δεν εννοώ ότι πρέπει να γεννηθείς με περιουσία. Νομίζω ότι αναφερόμαστε περισσότερο στη νοοτροπία του πλούτου, επειδή αυτό είναι κάτι που βγαίνει αβίαστα από μέσα μας και με αυτόν τον τρόπο σκεφτόμαστε και τα πιθανά σενάρια διατήρησης αυτού του πλούτου. Ο Πώπος, σίγουρα δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων. Είναι ρομαντικός, ιδεαλιστής, ειλικρινής. Τρέφει αισθήματα αγνά και γι'αυτό παρασύρεται εύκολα από πρόσωπα και καταστάσεις. Αυτό τον μετατρέπει σε πολύ εύκολο θύμα αλλά και του δημιουργεί ενδόμυχα ζήλια ενάντια στον Αντώνη. Ο Αντώνης φυσικά είναι πολύ διαφορετικός χαρακτήρας. Καταφέρνει να εντυπωσιάσει ακόμα και με το ατσούμπαλο ντύσιμο του επαρχιώτη. Η θετική στάση του προς τη ζωή, το εμπόριο, την επένδυση αλλά και το κυνήγι του αντίθετου φύλου είναι αυτά που τον κάνουν συναρπαστικό. Ο Αντώνης δεν ονειροβατεί, μοιάζει να ξέρει τι θέλει από τη ζωή του και παίρνει τα ρίσκα του. Αυτό είναι που τον κάνει ανώτερο; Σίγουρα όχι. Η διάρθρωση όμως, της κοινωνίας μοιάζει πιο έτοιμη να αγκαλιάσει αυτόν τον συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου.

Η ζωή συνεχίζεται πότε με εκδηλώσεις αγάπης και πότε με κόντρες, ανάμεσα στους δύο φίλους. Ο Πώπος διακατέχεται από μια κυκλοθυμία, που ο φίλος του δεν έχει. Είναι επιπόλαιος, ενθουσιώδης και εθελοτυφλεί, σαν να αρνείται να δει την πραγματικότητα. Ο μοναδικός φίλος που έκανε στο πανεπιστήμιο ο Μένης, γόνος πλούσιας οικογένειας, τώρα μοιάζει να ταιριάζει στις απόψεις περισσότερο με τον νεοφερμένο στην Αθήνα, Αντώνη.

Μέσα από όλο αυτό το πρίσμα της ζωής και της δράσης των φίλων διαφαίνεται η διάρθρωση της Ελληνικής κοινωνίας, όπως έχει διαμορφωθεί στην Αθήνα του 1919. Η μεγάλη έκπληξη εδώ είναι ότι αν πάψεις να σκέφτεσαι τα τεχνολογικά επιτεύγματα του ανθρώπου και τις αλλαγές που έχουν επέλθει, παρέα με την εξελικτική πορεία της ανθρωπότητας, διαπιστώνεις πόσο ίδιοι είναι ακόμα οι άνθρωποι ως προς την συμπεριφορά τους, μέχρι και σήμερα!...

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Γρηγόριος Ξενόπουλος

Σελίδες: 440

Ημερ. έκδοσης: 09/11/2023

ISBN: 978-618-01-4931-9

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος (1867-1951) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στη Ζάκυνθο και το 1883 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Θεωρείται ένας από τους βασικότερους εκπροσώπους του αστικού μυθιστορήματος. Μέσα από τα έργα του, τα οποία διαδραματίζονται στην Αθήνα ή τη Ζάκυνθο, ασκεί κριτική στα ήθη και στην κοινωνία της εποχής του. Τα κείμενά του, φιλολογικού και κριτικού περιεχομένου, μεταφράσεις, επιφυλλίδες, αλλά και πλήθος διηγημάτων και μυθιστορημάτων, τα δημοσίευε σε έντυπα της εποχής του, όπως η Διάπλασις των Παίδων, τα Παναθήναια, η Εστία, τα Αθηναϊκά Νέα, το Έθνος και η Καθημερινή. Συνέγραψε επίσης πολυάριθμα θεατρικά έργα, τόσο δράματα όσο και κωμωδίες. Το 1923 του απονεμήθηκε το Εθνικόν Αριστείον Γραμμάτων και Τεχνών και το 1926 ίδρυσε ο ίδιος το περιοδικό Νέα Εστία. Το 1931 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και, δέκα χρόνια αργότερα, το 1941, έγινε διευθυντής του περιοδικού η Διάπλασις των Παίδων. Το 1951 δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Νέα Εστία το τελευταίο διήγημά του, με τίτλο "Τρείς λέξεις - τρεις τάξεις". Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος έφυγε από τη ζωή την ίδια χρονιά, έπειτα από σύντομη ασθένεια. Ανάμεσα στα σημαντικότερα έργα του βρίσκονται η κοινωνική τριλογία "Πλούσιοι και φτωχοί", "Τίμιοι και άτιμοι", "Τυχεροί και άτυχοι", τα μυθιστορήματα "Αναδυομένη", "Μυστικοί αρραβώνες" και "Ο κατήφορος", καθώς και τα θεατρικά έργα "Στέλλα Βιολάντη", "Το μυστικό της Κοντέσας Βαλέραινας" και "Ο ποπολάρος".

---Δημοσίευση: 30/03/2024---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Η ζωή είναι δύσκολη και συχνά πονάει. Όποιος σου πει ότι όλα τα προβλήματα λύνονται εύκολα, ότι το αδιέξοδο που περνάς θα ξεπεραστεί σε δύο μέρες, ότι ο άντρας σου θα γυρίσει σύντομα, ότι η κοπέλα σου θα αλλάξει αμέσως, ότι το παιδί σου θα γίνει φωστήρας χωρίς διάβασμα, ότι η χοληστερίνη σου θα πέσει ό,τι κι αν τρως, μάλλον δεν είναι προσγειωμένος στη γη της πραγματικότητας. Με το βιβλίο αυτό έρχομαι κοντά σου να σου πω ότι τη λύση στο θέμα σου -ψυχολογίας, υγείας, σχέσης, επαγγελματικό- θα τη δώσεις εσύ! Με τον υπεύθυνο αγώνα σου. Κάποιες φορές πονάς πολύ και τα μάτια σου στραγγίζουν απ’ το κλάμα. Δε σου ταιριάζει όμως οίκτος ή λύπηση εσένα. Ξέρεις τι σου ταιριάζει; Μόνο έπαινος και θαυμασμός και χειροκρότημα! Γι’ αυτό γράφτηκε αυτό το βιβλίο: για να σου θυμίσει πόσο ψηλά μπορείς να φτάσεις. Εύχομαι το Βάλσαμο να σε γεμίσει ελπίδα, δύναμη και αποφασιστικότητα. Να σε οδηγήσει σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας που θα φέρει πρακτικές αλλαγές! Σε οραματίζομαι... Ανοίγεις το βιβλίο αυτό με θλίψη και αγωνία. Σφίγγεσαι και πονάς. Ύστερα από λίγες σελίδες όμως κάτι γίνεται και αλλάζεις. Παρηγοριέσαι κι εμψυχώνεσαι. Και παίρνεις την απόφαση να προχωρήσεις με ορμή τους στόχους και τα όνειρά σου. Το μαύρο σύννεφο έφυγε. Η καρδιά σου τώρα νιώθει ελπίδα και ένα γλυκό μούδιασμα. Κάτι σαν βάλσαμο...

Η άποψή μου:

(γράφει ο Γιώργος Δόλγυρας)

Ένιωθα την ανάγκη να γιατρέψω τις αθεράπευτες ανοιχτές πληγές μου και έτσι αποφάσισα να διαβάσω το παρόν βιβλίο, που χωρίζεται σε 12 θεματικές ενότητες.

Και... βρήκα αυτό ακριβώς που έψαχνα: ένα βάλσαμο για τις πληγές μου!

Ο γνωστός συγγραφέας και γκουρού της αυτοβοήθειας και αυτοβελτίωσης προσπαθεί, άλλοτε με ευφάνταστους τρόπους και άλλοτε με λίγο πιο κοινότυπους, να απαλύνει τον πόνο της ψυχής σας ως ένα βάλσαμο στις πληγές -ένα γιατρικό που πετυχαίνει σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό, χωρίς βέβαια αυτό να μπορεί να υποκαταστήσει την ψυχοθεραπεία από κάποιον ειδικό.

Χαρακτηριστικά στη σελίδα 133, αναφέρει: «Πιστεύω το έχεις ζήσει: τη στιγμή που φτάνεις στα όριά σου, στο παρά πέντε, πάντα κάτι γίνεται και βρίσκεται μία λύση! Το έχεις παρατηρήσει; Είμαι σίγουρος. Μου έχεις πει και εσύ αρκετές τέτοιες ιστορίες από τη ζωή σου. Φτάνεις στο χείλος του γκρεμού, περιμένεις να τσακιστείς, και ξαφνικά, κάτι γίνεται και βγάζει φτερά η πλάτη σου! Και, αντί να πέσεις, πετάς!»

Στη σελίδα 269: «Το μεγάλο πρόβλημα στις σχέσεις είναι ακριβώς αυτή η εξάρτηση που γεννά σκέψεις, δράματα, σενάρια, πολλή νοητική βαβούρα και θόρυβο και δεν μας αφήνει να δούμε τα πράγματα απλά και άνετα», μια φράση που με εκφράζει απόλυτα!

Στο βιβλίο θα βρείτε και τα ανάλογα barcode για βιντεάκια στο youtube. Κάπως έτσι το «Βάλσαμο-Λίγη ανακούφιση στον πόνο σου», υπόσχεται να απαλύνει και να μαλακώσει κάπως τη ζωή σας...

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Ανδρέας Κονάνος

Σελίδες: 416

Ημερ. έκδοσης: 08/12/2022

ISBN: 978-618-01-4708-7

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Γεννήθηκα στο Μόναχο της Γερμανίας. Στα παιδικά μου χρόνια πέρασα καλά και άσχημα μαζί, όπως οι πιο πολλοί στον κόσμο αυτό. Τελείωσα το Κλασικό Λύκειο, σπούδασα θεολογία και σύμβουλος διατροφής, ενώ το 1999 έγινα και κληρικός. Τα πιο πολλά τα έμαθα διαβάζοντας και, κυρίως, μιλώντας με πραγματικούς ανθρώπους. Μεγάλος πλούτος μου υπήρξαν τα είκοσι χρόνια που δίδαξα στο Λύκειο. Κοντά στα παιδιά έμαθα τι θα πει γνησιότητα και αλήθεια. Μέχρι τώρα έχουν εκδοθεί εφτά βιβλία μου. Κάνω αρκετά λάθη, μα χαίρομαι που προσπαθώ και προχωράω παρακάτω. Όλη μέρα γράφω κείμενα, διαβάζω βιβλία, απαντώ σε μηνύματα και ακούω προβλήματα. Σκέφτομαι αρκετά και επιδιώκω τις ζωντανές σχέσεις. Τον υπόλοιπο χρόνο ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο για ομιλίες. Όταν κοιτάω τους ακροατές στα μάτια, θυμάμαι χαρές και λύπες τους, και ενώ κρατάω πάντα ένα σχεδιάγραμμα, τελικά μιλάω απ’ έξω. Μερικές φορές είναι καλύτερα τα λόγια της καρδιάς.

---Δημοσίευση: 29/03/2024---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Εμπνευσμένο από το "Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας" του Ρόαλντ Νταλ, πριν από τον Τσάρλι, πριν από το εργοστάσιο σοκολάτας, υπήρξε μια ιστορία γεμάτη εφευρέσεις και πολλή φαντασία... Τα καλύτερα πράγματα στη ζωή ξεκινούν με ένα όνειρο. Από μικρός, ο Γουίλι Γουόνκα ονειρευόταν να φτιάχνει σοκολάτα και να τη μοιράζεται με τον κόσμο. Νεαρός, καταφτάνει στις ξακουστές μέχρι τα πέρατα του κόσμου Γκαλερί Γκουρμέ, αποφασισμένος να αλλάξει τον κόσμο μπουκιά την μπουκιά. Όταν όμως, αρχίζουν να τον καταδιώκουν τρεις ζηλόφθονοι σοκολατοποιοί και πέφτει θύμα μιας απάτης που τον αναγκάζει να δουλεύει ασταμάτητα πλένοντας ρούχα, ο Γουίλι θα χρειαστεί λίγη τύχη και μπόλικη μαγεία -αλλά και τη βοήθεια μερικών φίλων- για να καταφέρει να εκπληρώσει το πεπρωμένο του. Γιατί, αν είσαι ο Γουίλι Γουόνκα, όλα μπορεί να συμβούν. Μια λαχταριστή ιστορία γεμάτη όνειρα, φιλία και σοκολάτα, βασισμένη στην ταινία Γουόνκα, τη μεγάλη κινηματογραφική παραγωγή που σκηνοθέτησε ο Πολ Κινγκ, ο οποίος έπλασε την ιστορία, ενώ έγραψε το σενάριο μαζί με τον Σάιμον Φάρναμπι. Η Σιμπέλ Πάουντερ, συγγραφέας πολλών μπεστ σέλερ, έδωσε μορφή μυθιστορήματος σε αυτή την ιστορία.

Η άποψή μου:

(γράφει η Χρύσα Παναγοπούλου)

Αν υπήρχε ένα μαγικό ραβδί που θα σου επέτρεπε να γίνεις για λίγο παιδί, αυτό θα ονομαζόταν Γουόνκα!

Ο Γουίλι Γουόνκα είναι ένα φτωχό αγόρι, τόσο φτωχό που η μοναδική του κατοικία είναι ένα παλιό, αραγμένο, πλωτό σκάφος κι όμως ζει και χαίρεται σαν παιδί. Η μητέρα του κάνει ό,τι μπορεί γι'αυτόν και μια φορά το χρόνο, στα γενέθλιά του μπορεί να του φτιάχνει την περίφημη σοκολάτα της, έτσι ο Γουίλι μπορεί να ονειρεύεται και να διατηρήσει το όνειρο ζωντανό.

Ένα υπέροχο βιβλίο που διαβάζεται σαν νερό και σου μαθαίνει την αξία του ονείρου, των φίλων και τη μαγεία της ζωής χωρίς να σου κρύβει και την άσχημη πλευρά της. Απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους 9-13 ετών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούμε να το διαβάσουμε όλοι εμείς και να πάρουμε λίγο από το πείσμα και το θάρρος του.

Κάποιοι σύγχρονοι παραμυθοποιοί υποστηρίζουν ότι τα παραμύθια πρέπει να έχουν έναν κόσμο άδολο, καλό και κάπως εξιδανικευμένο, ώστε να μην τρομάζουν τους νεαρούς αναγνώστες. Πολλές φορές όμως αναρωτήθηκα πώς τότε αυτοί οι μικροί αναγνώστες θα βρουν το κουράγιο να αντιμετωπίσουν με ετοιμότητα και θάρρος τις διάφορες αντιξοότητες της ζωής. Εδώ έρχεται το βιβλίο αυτό για να καλύψει το κενό. Αντί να ωραιοποιεί τη ζωή, την δείχνει όπως ακριβώς είναι. Εδώ θα συναντήσεις λογής-λογής ανθρώπους, καλούς, κακούς, φτωχούς, πλούσιους αλλά και μια άλλη κάστα ανθρώπων, αυτοί που εύκολα μπορούν να δωροδοκηθούν από την εκάστοτε εξουσία και να πάνε κόντρα στα πιστεύω τους. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας, που όμως εδώ παρουσιάζονται πιο διασκεδαστικοί και πιο αστείοι κάτω από το πρίσμα της σοκολάτας. Ο Γουίλι λοιπόν πέρα από τα συνηθισμένα εμπόδια που έχει να αντιμετωπίσει ως επίδοξος σοκολατοποιός, θα βρεθεί επίσης απέναντι σε ένα μεγαθήριο, έναν κολοσσό: το καρτέλ της σοκολάτας, που ελέγχει σχεδόν όλη την πόλη...

Η σοκολάτα στους περισσότερους από εμάς δημιουργεί γλυκούς συνειρμούς καθώς την έχουμε ταυτίσει με σημαντικά κομμάτια της ζωής μας. Δεν είναι τυχαίο που τα σοκολατάκια επικράτησαν σαν πρώτη επιλογή για δώρο στις γιορτές. Το σοκολατάκι μοιάζει να είναι κάτι πολύ πιο προσωπικό από οποιοδήποτε άλλο γλυκό και πάνω απ'όλα δείχνει αγάπη. Έτσι κι ο ήρωάς μας ορμώμενος από τις παρορμήσεις του θέλει να αλλάξει τον κόσμο με ένα εργοστάσιο σοκολάτας. Θα τα καταφέρει άραγε;

Αυτό που θα μου αφήσει εμένα ως επίγευση, είναι ότι πρόκειται για ένα βιβλίο ξεχωριστό, υπερβατικό, διασκεδαστικό, αστείο αλλά συνάμα και σοβαρό. Η ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων από την Πλύστρα και τον Μπίχλα του Πανδοχείου (που πολύ μου θύμισε τους Θερναδιέρους στο "Οι άθλιοι¨του Ουγκώ) μέχρι τον μικροσκοπικό Ούμπα-Λούμπα και τον ιερέα της πόλης, είναι άκρως κατατοπιστική. Απρόοπτα, ευτράπελα, μαγεία, περιπέτεια, πράγματα που οι νεαροί αναγνώστες θα εκτιμήσουν περισσότερο από εμένα.

Όμως, μην νομίζετε ότι εμένα δεν μου έκανε καλό ένα τέτοιο βιβλίο. Απεναντίας, μου άνοιξε την όρεξη για να διαβάσω και άλλα όμοιά του. Γιατί τελικά σημασία δεν έχει από πού ξεκινάς, αλλά μέχρι πού μπορείς να φτάσεις! Κι αυτή τη στιγμή, νιώθω ενθουσιασμένη που δεν έχω δει την ταινία, για να μπορέσω να πλάσω τους χαρακτήρες, όπως ήθελα εγώ. Στην ουσία, ζωγράφισα όλη την πόλη με τα δικά μου μάτια, προχώρησα στα πλακόστρωτα δρομάκια, σεργιάνισα στις φτωχογειτονιές, στάθηκα στο σιντριβάνι, πέρασα από τη βιβλιοθήκη.

Το εξώφυλλό του είναι πραγματικά πολύ καλό, μες την απλότητα του. Αυτή η απόχρωση του πορτοκαλοκίτρινου μας θυμίζει τι άλλο; Έναν ήλιο που λάμπει, έτσι όπως πρέπει να λάμπουν τα όνειρα, αν δεν τα εγκαταλείπουμε. Οδηγός ονείρων θα το ονόμαζα εγώ, ακόμα ιδιαίτερα για εμάς τους μεγάλους, που έχουμε κάπως ξεχάσει πώς είναι να ονειρεύεσαι...

Στοιχεία βιβλίου:

Σειρά: Μικρή πυξίδα (για παιδιά και εφήβους)

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Roald Dahl, Sibeal Pounder

Μετάφραση: Αριάδνη-Αδαμαντία Μοσχονά

Σελίδες: 336

Ημερ. έκδοσης: 25/01/2024

ISBN: 978-618-01-5402-3

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Ρόαλντ Νταλ ήταν κατάσκοπος, κορυφαίος πιλότος μαχητικού αεροσκάφους, ιστορικός της σοκολάτας και ιατρικός εφευρέτης.

Ήταν επίσης ο συγγραφέας των "Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας", "Ματίλντα", "Ο ΜΦΓ" και πολλών ακόμα εξαίρετων ιστοριών.

Παραμένει ο Νο.1 παραμυθάς στον κόσμο. Από τις εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν 16 βιβλία του συγγραφέα για μικρούς αλλά και μεγαλύτερους αναγνώστες.

---Αρχική δημοσίευση: 28/07/2018

Επαναδημοσίευση: 31/03/2024---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Ένα αγόρι ανακαλύπτει το πτώμα μιας όμορφης κοπέλας μέσα σε μια μικρή παγωμένη λίμνη ενός πάρκου στο νότιο Λονδίνο. Το θύμα αποδεικνύεται κορίτσι της υψηλής κοινωνίας και όλα δείχνουν ότι ζούσε μια παραμυθένια ζωή. Οι έρευνες της υπαστυνόμου Έρικα Φόστερ παίρνουν απρόβλεπτη τροπή όταν μαθαίνει ότι τρεις ιερόδουλες από την Ανατολική Ευρώπη έχουν δολοφονηθεί με τον ίδιο τρόπο -βρέθηκαν στραγγαλισμένες, με τα χέρια δεμένα, βυθισμένες στο νερό σε διάφορα σημεία του Λονδίνου. Όσο η Έρικα πλησιάζει την αλήθεια, τόσο περισσότερο οι γονείς της κοπέλας παρεμποδίζουν την έρευνα, θέλοντας να κρύψουν ορισμένες σκοτεινές πλευρές της ζωής της κόρης τους. Ποια μυστικά να κρύβει, άραγε, το κορίτσι στον πάγο; Η καριέρα της Έρικα κρεμόταν από μια κλωστή μετά την τραγική κατάληξη της τελευταίας της υπόθεσης, που οδήγησε στον θάνατο του άντρα της. Τώρα, εκτός από το παρελθόν της, έχει να αντιμετωπίσει τον πιο αιμοσταγή δολοφόνο της δεκαετίας και να τον σταματήσει πριν βρει το επόμενο θύμα του. Και υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι είναι υποψήφια η ίδια.

Η άποψή μου:

(γράφει η Λιάνα Τζιμογιάννη)
Ο Ρόμπερτ Μπρίντζα, όπως γράφει και στο σημείωμά του, είναι κατεξοχήν συγγραφέας ρομαντικών μυθιστορημάτων που ρίσκαρε να γράψει ένα αστυνομικό. Μετά βεβαιότητας σας λέω πως τα κατάφερε πάρα πολύ καλά, καθώς το βιβλίο έχει περιπέτεια, μυστήριο, αγωνία και πολλές υποψίες που πάντα ακυρώνεις για νέες... Το μόνο μειονέκτημα -αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι (γιατί μόνο μειονέκτημα δεν είναι τελικά!)- είναι ότι στις περιγραφές του έχει έντονο το ρομαντικό στοιχείο. Για παράδειγμα, στη σελίδα 35 παρομοιάζει το χιόνι, που πέφτει στο παρμπρίζ, με «τριμμένη καρύδα». Αυτό είναι κάτι που σίγουρα δε θα αναφερόταν με αυτόν τον τρόπο σε οποιοδήποτε άλλο αστυνομικό μυθιστόρημα και σίγουρα συναντάς σε ένα ρομαντικό. Προσωπικά δε με χάλασε καθόλου η αναφορά της καρύδας και λοιπών άλλων τέτοιων στοιχείων (π.χ. «τούβλα σε χρώμα βουτύρου» στη σελίδα 51 και «απαλές ανταύγειες στους κρεμ τοίχους» στη σελίδα 53), αφού η υπόθεση, η εξέλιξη αυτής και το τέλος της με υπερ-κάλυψαν. Ειδικά όταν ανακαλύπτεται το πρώτο πτώμα, η περιγραφή είναι έντονα ανατριχιαστική και απόλυτα κινηματογραφική! Ξεχώρισα στο κεφάλαιο 28, την πρώτη παράγραφο, στην οποία δίνονται εικόνες καθημερινές με πολύ όμορφη παραστατικότητα.

Σε ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα μια γυναίκα αρχηγός, η Έρικα Φόστερ, δεν αρέσει σε άντρες υφισταμένους. Εκτός αυτού, οι γονείς της νεκρής πλούσιας έχουν ένα θέμα με την καταγωγή της υπαστυνόμου (Σλοβάκα) και σαφέστατα προτιμούν έναν άντρα στη θέση της (Σπαρκς). Η υπαστυνόμος μας φαίνεται ικανή, αλλά σίγουρα θέλουν να αποτύχει. Είναι συνειδητοποιημένη, αφοσιώνεται τόσο στη δουλειά της, που ξεχνά να φάει και εμπλέκεται συναισθηματικά. Αγνοεί κανόνες, τιμωρείται, αλλά σύντομα πάλι παίρνει τον πρώτο λόγο. Μεταμεσονύκτιες ώρες ψάχνει σε μπαρ με παράξενα ονόματα (το «Βαζάκι με την κόλλα» είναι ένα από αυτά!) ή συζητά με άτομα αμφιβόλου ηθικής για να βρει στοιχεία, δίχως να νοιάζεται για την ακεραιότητά της. Ρισκάρει! Για άλλους αυτό θα ήταν επικίνδυνο, για την Έρικα όμως, όχι. Ναι, έχει ιστορικό με θάνατο συζύγου πάνω στο καθήκον, ως αστυνομικός και μάλιστα, σε υπόθεση που χειριζόταν η ίδια. Ναι, ο πόνος της είναι νωπός και όλοι πιστεύουν πως δεν είναι σε θέση να αναλάβει μια δύσκολη υπόθεση. Αλλά, το ένστικτό της δουλεύει μια χαρά και είναι αυτό που τη βγάζει από δύσκολες στιγμές, σε συνεργασία με την παρατηρητικότητά της, τη γυναικεία της διαίσθηση και την οξυδέρκειά της. Εκτός αυτού, οι δυο βοηθοί της αποδεικνύονται πιστοί στην ίδια (εκτός από συνεργάσιμοι), στην κόντρα που έχει με τον Σπαρκς και αυτό είναι κάτι που μ’αρέσει σε μια σχέση, είτε επαγγελματική, είτε φιλική.

Συνήθως τα εγκλήματα γίνονται από άνθρωπο που ξέρει το θύμα. Η άσχημη και «τρελή» αδελφή της νεκρής Άντρια κάπως πρέπει να τραβήξει την προσοχή (μικροκλοπές, σεξουαλική παρενόχληση κ.α.) από την όμορφη -νεκρή πια- κόρη. Όταν έχεις πλούτο, έχεις και εξουσία και περιμένεις ο οποιοσδήποτε να δράσει ως τσιράκι σου. Αυτό βλέπουμε πως κάνει ο πατέρας της νεκρής. Η δε μητέρα βρίσκεται στον κόσμο της κι ο αδερφός της ως χαρακτήρας είναι τελείως αδιάφορος. Αλλά... μη βιαστείτε να πείτε «βρήκα τον δολοφόνο!», γιατί το προφανές δεν είναι πάντα το σωστό!

Πολύ καλή κίνηση του συγγραφέα να εμφανίσει τον δολοφόνο στο κείμενο, με πλαγιογραμμένους χαρακτήρες, όταν «η σιλουέτα» μιλά στον εαυτό της και να αφιερώσει ολόκληρα κεφάλαια σε «αυτή». Με αυτόν τον τρόπο, βλέπουμε το πώς σκέφτεται ο ένοχος και πόσο δυσαρεστείται από την αποτελεσματικότητα της υπαστυνόμου Έρικας Φόστερ. Στο κεφάλαιο 31 καταλαβαίνουμε τη διαστροφή του και το πόσο άρρωστος είναι, όταν διαπράττει και άλλη δολοφονία, σαν τελετουργία, περιμένοντας να... εξαγνιστεί!

Το «Κορίτσι στον πάγο» είναι από τα βιβλία-θρίλερ που δε μπορείς ν’αφήσεις! Το εντυπωσιακό εξώφυλλο δένει αρμονικά με το περιεχόμενο, καθώς ο συγγραφέας έχει αποτυπώσει μια -κυριολεκτικά- κινηματογραφική ταινία στο χαρτί, με χαρακτήρες αληθινούς, γεμάτους απόκρυφα μυστικά, μια πόλη να ξεχειλίζει στο έγκλημα και τη διαφθορά, που προέρχεται από ματαιοδοξία και πλούτο.

Στοιχεία βιβλίου:

Μη διαθέσιμο στον εκδότη

Συγγραφέας: Robert Bryntza

Μετάφραση: Καίτη Αλεξανδρή

Σελίδες: 456 / Διαστάσεις: 14 x 20,5 εκ.

Ημερ. έκδοσης: 31-01-2018

ISBN: 978-960-461-816-3

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Ρόμπερτ Μπρίντζα γεννήθηκε στην Αγγλία, αλλά σήμερα ζει στη Σλοβακία. Από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος κυκλοφορούν το "Κορίτσι στον πάγο", που έγινε παγκόσμιο best seller έχοντας μεταφραστεί σε 29 γλώσσες, και "Το πέπλο της νύχτας". Το "Σκοτεινό νερό", που είναι το τρίτο βιβλίο της σειράς Έρικα Φόστερ, μπήκε στις λίστες best seller των Wall Street Journal και USA Today. Εκτός από αστυνομικά, ο Ρόμπερτ έχει γράψει και μια σειρά από ρομαντικά μυθιστορήματα. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στην ιστοσελίδα του, στο Twitter και το Instagram.

---Δημοσίευση: 27/03/2024---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Η Νοοσοφία είναι σίγουρα ένα βιβλίο από εκείνα που στοχοποιούνται ως αιρετικά. Η Νοοσοφική θεωρία του Νίκου Καρβέλα συγκρούεται απροκάλυπτα με τις υπερδυνάμεις του κατεστημένου, προτείνοντας έναν ολωσδιόλου καινούργιο τρόπο ζωής. Ένα τρόπο ζωής βασισμένο στην αρμονική συνύπαρξη των λειτουργιών του εγκεφάλου και μιας γλώσσας απαλλαγμένης από όλες τις πατροπαράδοτες ηθικές ιώσεις.

***

Ο κόσμος αυτός δεν είναι γυάλινος, αλλά είναι σίγουρα εύθραυστος. Απλά κανείς έως τώρα δεν του πέταξε ποτέ μία πέτρα. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχουν πέτρες. Υπάρχουν μόνο ιδέες. Ο κόσμος αυτός είναι φτιαγμένος από ιδέες. Γι’ αυτό ο εύθραυστος κόσμος δεν έσπασε ποτέ. Η Νοοσοφία δεν μιλάει με ιδέες, ούτε για ιδέες. Δεν μιλάει με λέξεις τρύπιες που στάζουν πλαναισθήματα. Η Νοοσοφία κάνει έκκληση στη γυναίκα να θρυμματίσει τον εύθραυστο κόσμο των πατροπαράδοτων ιδεών με λέξεις πέτρινες. Η Νοοσοφία παρακαλεί τη γυναίκα να αναζητήσει τη βαθύτερη αιτία της ύπαρξής της στις πέτρινες λέξεις.

---Νίκος Καρβέλας---

Η άποψή μου:

(γράφει ο Γιώργος Δόλγυρας)

H Νοοσοφία του γνωστού τραγουδιστή και συνθέτη Νίκου Καρβέλα είναι σίγουρα ένα βιβλίο που αξίζει την προσοχή σας, αρκεί να το προσεγγίσετε ορθολογικά. Πρόκειται για ένα ανάγνωσμα με φιλοσοφικό-δοκιμιακό χαρακτήρα. Διαβάζοντάς το θα ανταμώσετε ένα πλαίσιο αξιών και ηθικής και θα χαθείτε σε έναν κυκεώνα εννοιών του συγγραφέα.

Νοοσοφία σημαίνει η σοφία που προέρχεται από το νου, είναι ένα γλωσσολογικό και εννοιολογικό εύρημα του δημιουργού και η όλη κοσμοθεωρία που αναλύεται, υπάγεται γύρω από αυτό. Δηλαδή πώς εκπαιδεύεται ο νους μας μέσω της σάπιας γλώσσας από το σύστημα και δημιουργούνται οι πλούσιοι που θεωρούνται άξιοι (κι ας είναι οι περισσότεροι -πλην ελαχίστων- ανάξιοι) και οι φτωχοί (που είναι εξίσου άξιοι με τους περισσότερους πλούσιους, κάποιοι ίσως και περισσότερο) και ας θεωρούνται ανάξιοι.

Με επίκεντρο την γυναίκα ο συγγραφέας πλάθει μία κοσμοθεωρία που φιλοδοξεί να αλλάξει τον κόσμο ανατρέποντας τα πάντα, αν και όταν η γυναίκα αποφασίσει να πάρει τα ηνία της ζωής της και του συστήματος απελευθερωμένη από το σύστημα όπως έχει δομηθεί από τον άντρα.

Αρκεί να δούμε τον επίλογο και κατανοούμε όλο το ιδεολογικό-φιλοσοφικό πλαίσιο.

«Ας οδηγήσει η γυναίκα.

Ας προπορευτεί για πρώτη φορά.

Ας κατεδαφίσει με λέξεις πέτρινες.

Ας ανεγείρει με λέξεις πέτρινες.

Ας γεννήσει τον Νόμο.

Ας θυσιαστεί η μητέρα.

Ας γεννηθεί η αιδοία γυνή.

Ας γεννηθεί η Αιτία.»

Ρηξικέλευθο, πρωτοποριακό, εκσυγχρονιστικό με σαφείς επιρροές από τον μύθο του σπηλαίου του Πλάτωνα, όπου εκφράζεται η πλασματική αλήθεια στην οποία μεγαλώνουμε και εκπαιδευόμαστε από τα γεννοφάσκια μας. Η Νοοσοφία του Καρβέλα έρχεται στο παρόν και περιγράφει έναν μελλοντολογικό κόσμο με άγνωστο το πότε θα γίνει πραγματικότητα.

Σελ. 165: «Ο μόνος τρόπος για να αποφύγει (ο άνθρωπος) την επαφή με τον υπαρξιακό πόνο, είναι να μην εφησυχάζει ποτέ. Να βρίσκεται σε μία διαρκή κινητοποίηση». Στα μισά του βιβλίου ο αναγνώστης θα διαπιστώσει πως σταδιακά ξετυλίγεται και αναλύεται όλο και περισσότερο η «Νοοσοφία» ξεδιπλώνοντας το υπαρξιακό κουβάρι της.

Κεφ. 23ο: «Φοβάμαι σημαίνει επιθυμώ να αποφύγω τον σωματικό πόνο. Φοβάμαι σημαίνει δεν επιθυμώ να πονέσω». Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του μύθου του σπηλαίου του Πλάτωνα αποτελεί η έννοια του φόβου όπως αναλύεται, αποδομείται και αναδομείται από την λανθάνουσα μορφή της γλώσσας, στην νοοσοφική.

Το βιβλίο συνεχίζει να κυλάει με αποδόμηση και αναστοχασμό πάνω στις έννοιες, όπως τις γνωρίζουμε, τυποποιημένες και διδαγμένες χωρίς βάθος.

Σελ. 219-220: «Η ανθρωπότητα πάσχει από την πανδημία των γλωσσοϋποθετικών πλαναισθημάτων που δημιουργούν μια γλωσσοϋποθετική πραγματικότητα». Ο συγγραφέας καταλήγει συμπερασματικά πως βρισκόμαστε όλοι οι άνθρωποι σε μία συναισθηματική πλάνη δέσμιοι των αλυσίδων μας. Πραγματικά κεντρίζει το ενδιαφέρον...

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Νίκος Καρβέλας

Σελίδες: 384

Ημερ. έκδοσης: Μάρτιος 2024

ISBN: 978-618-215-166-2

---Δημοσίευση: 14/03/2024---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Βασισμένο στην αληθινή ιστορία των ηρωικών βιβλιοθηκάριων της Αμερικανικής Βιβλιοθήκης του Παρισιού στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Παριζιάνικη Βιβλιοθήκη φωτίζει ένα μικρό κομμάτι της Ιστορίας, ένα μέρος όπου το πάθος για τη λογοτεχνία ενέπνευσε μεγαλειώδεις πράξεις αγάπης και θάρρους.

Παρίσι, 1939: Νέα, φιλόδοξη και με θυελλώδες ταμπεραμέντο, η Οντίλ Σουσέ φαίνεται πως τα έχει όλα: έναν αφοσιωμένο και γοητευτικό σύντροφο και μια ονειρεμένη δουλειά στη Βιβλιοθήκη του Παρισιού. Όταν όμως οι Ναζί καταλαμβάνουν την Πόλη του Φωτός, η Οντίλ χάνει τα πάντα, ανάμεσα σε αυτά και την αγαπημένη της Βιβλιοθήκη. Και τότε, μαζί με τους συναδέλφους της, μπαίνει στην Αντίσταση με τα καλύτερα όπλα της: τα βιβλία! Κάποτε ο πόλεμος τελειώνει, και η Οντίλ, αντί να απολαύσει την ελευθερία, βιώνει τη μεγαλύτερη, την πιο ανείπωτη προδοσία.

Μοντάνα, ΗΠΑ, 1983: Ενώ η νεαρή Λίλι αναζητά απεγνωσμένα νέες περιπέτειες σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της πολιτείας της Μοντάνα, το ενδιαφέρον της κεντρίζει η μυστηριώδης γηραιά Παριζιάνα κυρία που κατοικεί σε ένα γειτονικό σπίτι. Καθώς το παρελθόν της αινιγματικής γυναίκας αρχίζει να ξεδιπλώνεται, η Λίλι ανακαλύπτει πως μοιράζονται την ίδια αγάπη για τη γλώσσα, το πάθος της νοσταλγίας και μια άσβεστη παθιασμένη ζήλια, χωρίς να υποψιαστεί ούτε στιγμή το σκοτεινό, βαθιά κρυμμένο μυστικό που τις ενώνει.

Η άποψή μου:

(γράφει η Μάγδα Μπάσιου)

Στο Παρίσι του 1939 η φιλόδοξη Οντίλ είναι λάτρης των βιβλίων και της πόλης της -μια πόλη γεμάτη μυστικά, όπως και η ίδια αναφέρει. Ο πατέρας της έχει διαφορετική άποψη αναφορικά με την απόφαση της κόρης του να ενταχθεί στην αγορά εργασίας, θεωρώντας πως η θέση της γυναίκας είναι δίπλα σε έναν καλό σύζυγο. Μάλιστα, προσπαθεί να της βρει τον κατάλληλο, μέσα από μια σειρά νεαρών που επισκέπτονται κατά καιρούς την οικία τους. Ανάμεσα σε αυτούς, η νεαρή Οντίλ θα γνωρίσει τον Πολ, έναν γοητευτικό αστυνομικό και η καρδιά της θα χτυπήσει άτακτα. Παράλληλα, θα ξεκινήσει να εργάζεται ως βιβλιοθηκάριος στην Αμερικανική Βιβλιοθήκη. Ζει το όνειρο!

Την ίδια χρονική περίοδο, ο πόλεμος είναι προ των πυλών και οι Ναζί θα καταλάβουν το Παρίσι. Ο αδελφός της Οντίλ, ο άνθρωπος που την καταλαβαίνει πιο πολύ από τον καθένα, θα ενταχθεί στον πόλεμο. Ο κόσμος της κοπέλας καταρρέει. Η βιβλιοθήκη κινδυνεύει να κλείσει, καθώς μια μεγάλη λίστα βιβλίων απαγορεύονται από τους Ναζί και οι συνδρομητές της βιβλιοθήκης μεταφέρονται σε στρατόπεδα κράτησης. Η διευθύντρια της βιβλιοθήκης, ιδρύει τη Συνδρομητική υπηρεσία στρατιωτών, προωθώντας βιβλία στους παλαίμαχους στρατιώτες.

Σαράντα τέσσερα χρόνια μετά, στη Μοντάνα, η μικρή και φιλοπερίεργη Λίλη ζητά βοήθεια για μια εργασία που της έχει ανατεθεί στο σχολείο στη γηραιά γειτόνισσα της, την Παριζιάνα Οντίλ Σουσέ. Αργά και σταθερά, η μια θα βρει στην άλλη κοινά χαρακτηριστικά, την ίδια αγάπη για τη ζωή και μάλιστα η ηλικιωμένη θα δει στο πρόσωπο της Λίλι, τον εαυτό της σε μικρότερη ηλικία. Σύντομα, θα ανακαλύψουν πως τις ενώνει ένα μεγάλο, σκοτεινό μυστικό.

Η συγγραφέας Janet Skeslien Charles παρουσιάζει ένα συναρπαστικό μείγμα αληθινών ιστορικών γεγονότων και μυθοπλασίας με εστίαση στην Αμερικανική Βιβλιοθήκη του Παρισιού, εν μέσω της ναζιστικής κατοχής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα εξαιρετικό βιβλίο που φωτίζει άγνωστα ιστορικά μονοπάτια και συγκινεί μέσα από την προβολή των θαρραλέων βιβλιοθηκονόμων που με αυταπάρνηση αντιστέκονται στους Ναζί και δίνουν έναν μεγάλο αγώνα μέσα από την τροφοδοσία των στρατιωτών με ελπιδοφόρα αναγνώσματα.

Μια διαφωτιστική οπτική στην ιστορία του Β' Παγκοσμίου πολέμου, ιδωμένης μέσα από το ρόλο που έπαιξε η Παριζιάνικη Βιβλιοθήκη σε αυτή. Ένα βιβλίο-ύμνος στην απώλεια, στην ελπίδα, στη φιλία και στις ανθρώπινες σχέσεις που θα συγκινήσει μικρούς και μεγάλους. Ένα βιβλίο για τη δύναμη της λογοτεχνίας σε χαλεπούς καιρούς. Αν σας αρέσουν τα ιστορικά βιβλία με αναφορές στο Παρίσι, η Παριζιάνικη Βιβλιοθήκη είναι για εσάς.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Janet Skeslien Charles

Μετάφραση: Γιώργος Μπαρουξής

Σελίδες: 528

Ημερ. έκδοσης: 28 Φεβρουαρίου 2023

ISBN: 978-960-190-972-1

ΒΙΒΛΙΟΣΗΜΕΙΑ

Βιβλιοάποψη: "Το προφίλ της Αν-Μαρί"

Βιβλιοάποψη: "Η λευκή καλύβα"

Βιβλιοάποψη: "Σσαμπάτ"

Βιβλιοάποψη: "Πράγματα που σκέφτεται η παρθένος Μαρία καπνίζοντας…"

Βιβλιοάποψη: "Η φάλαινα που ζητούσε κι άλλο"

Βιβλιοάποψη: "Πλούσιοι και φτωχοί"

Βιβλιοάποψη: "Βάλσαμο"

Βιβλιοάποψη: "Γουόνκα"

Βιβλιοάποψη: "Κορίτσι στον πάγο"

Βιβλιοάποψη: "Νοοσοφία"

Βιβλιοάποψη: "Η παριζιάνικη βιβλιοθήκη"

Αναζήτηση

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ

ΕΚΔΟΤΙΚΟΙ ΟΙΚΟΙ

TOP 10 ΔΗΜΟΦΙΛΩΝ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ

Πληροφορίες